List of products by brand Iviron

Μονή Ιβήρων
 

Η μονή Ιβήρων βρίσκεται στη βορειοδυτική ακτή του Αγίου Όρους, ενώ βορειοανατολικά περιβάλλεται από κατάφυτους λόφους. Από τις Καρυές απέχει περίπου δύο ώρες με τα πόδια. Η Παναγία, πλέοντας προς την Κύπρο, επιβιβάστηκε ακριβώς σε αυτό το σημείο επειδή η θάλασσα ήταν πολύ ανήσυχη.

Σήμερα σε αυτό το σημείο βρίσκεται η πηγή καθαρού πόσιμου νερού σε απόσταση μόνο 2 μέτρα από τη Θάλασσα.

Ιδρύθηκε στα τέλη του 10^ου αιώνα πάνω στα ερείπια πλήρως εγκαταλειμμένης μονής του Κλήμεντος. Οι κτήτορες της μονής ήταν μοναχός και πρώην Αυτοκράτορας Ιωάννης, ο γιος του ο Ευθύμιος και ο ανιψιός τους ο Γεώργιος, που κατάγονταν από την Ιβηρία (Γεωργία), από την γεωργιανή δυναστεία Bagrationi. Έτσι και η μονή πήρε το όνομά της από τους κτήτορές της και κατοίκους της – Ίβηρες. Είναι το πρώτο ξένο μοναστήρι σε όλο το Άγιο Όρος. Το 1357 ο Πατριάρχης Κάλλιστος Α’ εξέδωσε ένα κύρηγμα κατά το οποίο η μονή περνάει σε ελληνικά χέρια. Σήμερα το μοναστήρι βρίσκεται στην τρίτη θέση της αγιορειτικής ιεραρχίας.

Με τετράγωνη μορφή το μοναστήρι περιβάλλεται από ψηλά τείχη ενώ η πλευρά που βλέπει προς τη θάλασσα έχει ένα υψηλό πύργο. Βρίσκεται στην ακτή, στο λιμάνι. Στην πύλη εισόδου της μονής στο μαρμάρινο δάπεδο υπάρχει μια κυκλική επιγραφή στα ελληνικά:

«Έθεσα στήλες αυτής τηε εκκλησίας για να μην κινηθούν μέχρι το τέλος του κόσμου. Ο Γεώργιος της Ιβηρίας, μοναχός και κτήτορας».

Στην είσοδο της μονής στην αριστερή πλευρά βρίσκεται ένα μικρό παρεκκλήσι με θαυματουργή εικόνα της Θεοτόκου γνωστή ως Παναγία η Πορταίτισσα.
Ο θρύλος λέει ότι η εικόνα εισέπλευσε στο μοναστήρι μετά από 70 χρόνια παραμονής στη θάλασσα. Στη συνέχεια δεν έμεινε φρόνιμη ούτε στο μοναστήρι μέχρι οι μοναχοί της έκτισαν το παρεκκλήσι δίπλα στην πόρτα της μονής και για αυτό το λόγο πήρε το όνομα Πορταίτισσα. Σε μία από τις πολλές επιθέσεις στο μοναστήρι, ένας άπιστος έβαλε το σπαθί του στο λαιμό της Παναγίας της Πορταίτισσας. Από την πληγή πήγε αίμα και τα ίχνη του αίματος ακόμα και σήμερα φαίνονται στην εικόνα. Στη μνήμη αυτού του γεγονότος, ψηλά στον πύργο βρίσκεται η μορφή ενός παγανιστή σε μάυρο χρώμα.

Ο καθολικός ναός της μονής είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Ο ναός έχει μορφή σταυρού, και στις δύο πλευρές του μετώπου προστέθηκαν παρεκκλήσια. Κτίστηκε τον 10^ο αιώνα και ζωγραφίστηκε ολόκληρος στη συνέχεια αλλά διατηρήθηκαν οι τοιχογραφίες του 16^ου αιώνα. Στο δυτικό τοίχο της εσωτερικής αίθουσας βρίσκεται ο τάφος με τα λείψανα κτητόρων του μοναστηρίου. Το 1259 η μονή υπέφερε αρκετά από τους Λατίνους, καταστράφηκε, ένα μέρος των μοναχών έγιναν αιχμάλωτοι ενώ πολλοί σκοτώθηκαν. Μετά από μια τέτοια καταστροφή η μονή δεν κατάφερε να ανανεωθεί, το 1285 οι Λατίνοι ξαναεπιτέθηκαν, ενώ το 1306 η μονή καταστράφηκε πολύ από τους Καταλανούς μέχρι τα τέλη του 17^ου αιώνα. Εκτός από το καθολικό ναό στο μοναστήρι βρίσκονται ακόμα τρεις μικρές εκκλησίες: της Παναγίας της Πορταίτισσας, του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου και Βαπτιστού, η εκκλησία των Αγίων Αρχαγγέλων, και άλλα 15 παρεκκλήσια. Από τους μοναστηριακούς θησαυρούς εδώ φυλάσσονται τα κομμάτια του χιτώνα, το καλαμιού και το σφουγγαριού που χρησιμοποιόντουσαν από τους Εβραίους χλευάζοντας τον Κύριο, τμήματα του Ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου, τα μέρη των εργαλείων με τα οποία ο Χριστός βασανίστηκε και τα μέρη των λειψάνων των Αγίων: του Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτη, του Μιχαήλ Σινά, του Παντελεήμονα Μεγαλομάρτυρα, της Μεγαλομάρτυρος Φωτεινής, Ευπραξίας και Παρασκευάς, η τίμια κάρα του Αγίου Γεωργίου Νύσσης, το δεξί χέρι του Μεγάλου Βασιλείου, Ιωάννου του Χρυσοστόμου, το αριστερό πόδι της Αγίας Μαρίνας, των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, του απόστολου Πέτρου, του Ευαγγελιστή Λουκά, του απόστολου Βαρθολομαίου, του Μεγάλου Αθανασίου κ.α. Η πλούσια βιβλιοθήκη της μονής περιέχει πολλά παλιά χειρόγραφα και βιβλία. Η ιδιαίτερα αξιοσέβαστη γιορτή της μονής είναι η Κοίμηση της Θεοτόκου, στις 28 Αυγούστου. Σήμερα η μονή κατέχει την Τρίτη θέση της αγιορειτικής ιεραρχίας,

Στη μονή σήμερα μονάζουν πάνω από 60 μοναχοί.